Έχω καμιά ώρα που κάθομαι μπροστά από το πιάνο μου και προσπαθώ να πιάσω τη σωστή μελωδία που να ταιριάζει με τους στίχους... Μάλλον δεν το έχω αυτή τη στιγμή οπότε σταματάω για λίγο... Πραγματικά, τι μπορεί να δώσει σε κάποιον, έμπνευση?? Εννοώ, κάποια στιγμή εκεί που κάθομαι μπορεί να ακούσω έναν ήχο, να διαβάσω μια φράση από ένα βιβλίο, να συμβεί κάτι σε μένα και ξαφνικά μπροστά μου ξετυλίγεται μια ολόκληρη ιστορία...την οποία μετά προσπαθώ νά βάλω σε μια σειρά και να τη χρωματίσω με μουσική... Στην αρχή είμαι πολύ ανήσυχη, μέχρι να βάλω την κάθε μπλεγμενη ιδέα σε μια σειρά και να βγάζει νόημα...έπειτα ξεκινάει το ποιο δύσκολο κομμάτι του να βρω τη μελωδία που ταιριάζει...και αντε πάλι απ' την αρχή διορθώνω τους στίχους για να ταιριάζουν, παίζω το κομμάτι ξανά και ξανά μέχρι να μ' αρέσει...Μετά δεν είμαι ευχαριστημένη με αυτό που ακούω...Δεν είναι εκνευριστικό να έχεις στο μυαλό σου μια ιδέα και σε αυτό που καταφέρνεις να δώσεις σχήμα και μορφή να ειναι τίποτα άλλο παρά μια σκία όσων σκέφτηκες??? Σας αφήνω με ένα κομμάτι που αγαπώ τόσο το νόημά του όσο και τον καταιγιστικο ρυθμό του... νομίζω βρήκα αυτό που έψαχνα... ;)
Paramore- Misery Business.......... 'Cause it feels soooo good ;)
εLLε
εLLε